Wyspa Wielkanocna należące do Chile to bez dwóch zdań jedno z najbardziej zagadkowych i fascynujących miejsc na ziemi. Wraz z biurem podróży Logos Tour możemy zwiedzić piękne zakątki tego miejsca, które z pewnością nas zachwycą. Od czasów odkrycia tej wyspy przyciąga ona tłumy odwiedzających osób, a jej tajemnica staje się coraz bardziej popularna. Ze względu na jej położenie Wyspa Wielkanocna należy do najbardziej odizolowanych miejsc na naszej planecie.

Warto wiedzieć.

Wyspa Wielkanocna tak naprawdę nosi nazwę Rapa Nui. Wyspę odkrył Holender Jacob Roggeveen w Niedzielę Wielkanocną 1722 roku i z tego wydarzenia czerpie swą nazwę. Kiedy europejczycy przybyli na wyspę po raz pierwszy usłyszeli historie przekazywaną z ust do ust od tubylców o pierwszych mieszkańcach wyspy. Był to wódz Hotu Mut’a wraz z rodziną jednak badacze nie potwierdzają tej wersji. Jeżeli chodzi o samą datę zasiedlenia wyspy wciąż jest nieznana naukowcy wahają się, ponieważ literatura wskazuje na pierwsze pojawienie się cywilizacji rok 300-400 naszej ery, jednak ostatnie badania z 2006 wskazują, że był to 1200 rok naszej ery. Kiedy w 1722 Jacob Roggeveen przypłynął na wyspę, ujrzał troje razy ludzi: jedni mieli skórę białą, inni czerwoną, a jeszcze inni czarną. Co może oznaczać, że dawni mieszkańcy Wyspy Wielkanocnej mogli mieć kontakt ze światem zewnętrznym wcześniej, niż zostało to stwierdzone. Miejsce jest pochodzenia wulkanicznego, a uformowano ją około 750 000-100 000 lat temu. Miejsce jest głównie oparte na turystyce i nie posiada zbyt dużej flory i fauny, więc nie musimy obawiać się ataku egzotycznych zwierząt. 

Ceremonialna wioska Orongo.

Krater Rano Kau zyskał wielką popularność dzięki obrzędom odprawianym przez mieszkańców wioski położonej na jego krawędzi. Przez kilka tygodni w roku w tej kamiennej wiosce dochodzi do ceremonii. Najważniejszym rytuałem był rytuał Tanga Manu ściśle związany z bogiem Make Make. Ten bóg związany jest z płodnością, wiosną i ptakami wędrownymi zastąpił kult przodków. Każdej wiosny Wodzowie różnych rodów lub ich przedstawiciele rywalizowali między sobą w celu pozyskania pierwszego w sezonie jaja Manatury (ptaka morskiego). Uczestnicy musieli zejść stromym urwiskiem i dopłynąć do Motu Nui. Czekali na jajo dniami, a nawet tygodniami codziennie powtarzając swój trud. Wygranym, który zdobywał honor dla siebie i całego klanu był ten, kto przyniósł całe nienaruszone jajo do wioski. Dlatego jest to miejsce szczególnie fascynujące. Na jej terenie znajdują się kamienne rzeźby zwane petroglifami, które dodają uroku wiosce i temu miejscu.

Plaża Anakena i obserwatorzy.

Plaża Anakena jest miejscem wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1996 roku. Znajduje się ona pośrodku północnego wybrzeża wyspy nad Zatoką Anakena. Będąc w tym miejscu spokojnie dostrzeżemy posągi Moai Ahu Nau Nau stojące tyłem do oceanu. Piaszczysta plaża daje nam możliwość łagodnego zejścia do Pacyfiku, co umili nam kąpiel w  tym miejscu i urozmaici spędzony tam czas. Jest to miejsce idealne do zrelaksowania się i odpoczęcia jak nigdy przedtem. Plaża ta wchodzi w skład Parku Narodowego Rapa Nui utworzonego w 1935 roku. Zajmuje on obszar 71 km2 i podzielono go na siedem sekcji: Rano Kau, Puna Pau, Rano Raraku, Anakena oraz Ahu Akivi.

Największa zagadka, jak i również pamiątka pozostawiona przez byłych mieszkańców.

Wyspa Wielkanocna swoją popularność zyskała przede wszystkim dzięki 887 kamiennym posągom, zwanych Moai. Jest to pewien rodzaj posągów wykonanych ze skał o pochodzeniu wulkanicznym. Zostały one wybudowane na kamiennych platformach. Niektóre z nich ważą nawet 20 ton i mają ponad 6 metrów wysokości. Największa z nich to Paro licząca 10 metrów i ważąca 75 ton. (Odnaleziono też jedną figurę, która została niedokończona wysokość 21 metrów oraz waga około 270 ton). Przeznaczenie tych obiektów jest do tej pory nieznane. Naukowcy jedynie snują przypuszczenia, prawdopodobnie mogły mieć związek z bóstwami mitologicznymi cywilizacji żyjącej w danym czasie. Jedna z najnowszych teorii mówi, że moai wskazywały źródła pitnej wody. Archeolodzy zgodnie przyjmują, że budowa posągów została przerwana nagle w XVI wieku, a na obszarze kamieniołomu Rano Raraku, w którym pozyskiwano i obrabiano materiały, pozostawiono 394 niedokończonych posągów. Nie wiadomo jak przemieszczano te potężne posągi, lecz badacze przypuszczają, że odbywało się to za pomocą drewnianych powozów, co tłumaczyłoby również niewielką ilość drzew na wyspie. W XIX wieku większość posągów została przewrócona, prawdopodobnie ze względu na toczącą się nam w tym okresie walk pomiędzy nieokreślonymi grupami. Wyspa Wielkanocna wakacje – może być cudowną przygodą, która zapadnie nam w pamięci na długie lata.

Wyspa Wielkanocna jest jednym z najpiękniejszych i najcudowniejszych miejsc na ziemi, które warto odwiedzić z doświadczonym biurem podróży. Miejsce jest godne poświecenia chwili czasu i uwagi. Jest również dobrym sposobem na odpoczęcia od ciągłego pędu i tłumu.